ORTAKÖY - KABATAŞ

Çok uzun zamandır çocuklarım olmadan hafta sonu programı yaptığımı bilmezdim. Geçtiğimiz hafta sonlarından birinde çocukların babasında olması sebebiyle bir pazar günüm tamamen bana kaldı. Sudan çıkmış balık hali, kararsızlık, şaşkınlık, eksik olma hallerini saymazsak (ki gel de sayma !) keyifli sayılabilecek, sakin bir gün geçirdim.

Ortaköyde oturan bir arkadaşımla buluşmak üzere sözleştikten sonra vakitlice evden çıktım. İlk defa çocuklarsız, teferruatsız ve bu kadar hızlı hazırlanabildim :) Önce Kadıköy sonra da vapurla Beşiktaş ve Ortaköy yaptım. Normal zamanda hayatta çekilmeyecek uzunluktaki bu yol, onca sıcağa rağmen hiç de zor gelmedi bana. Arkadaşımla Kabataş Erkek Lisesi önünde buluştuk ve Günün ilk bölümünü konumu ile beni her zaman mest etmiş okulun Pilav Gününde harika bir Yeni Türkü konseri ile şenlendirdik.

Kabataş Mezunu arkadaşım her ne kadar kendi döneminden fazla arkadaşını görememiş olmaktan yakınıyorsa da ben bu eşsiz manzaranın tadını çıkarmakla o kadar meşkuldüm ki kendisi duymadım bile :))

Daha sonra Yıldız Parkında sakin ve bol sohbetli bir yürüyüş gerçekleştirdik ve kendimizi Yıldız Parkının derinliklerine saklanmış ama yine de boş masa bulmak için sıra beklemek zorunda kaldığımız Kır Kahvesine attık.

Nefis bir menemen, bol patates kızartması ve çay eşliğinde ilk defa bu kadar geciktirdiğim kahvaltımı da yaptıktan sonra senelerdir ilk defa hiç yerimden kalkmadan, çocukları merak etmeden, gözüm sürekli sağda solda onları aramadan ve sözüm onyüzbinmilyon kez kesilmeden saatlerce sohbet ettim :) En sonunda miss gibi orta kahve ve lokumlarımızı da tüketip yine aynı ahestelikte yürüyerek, temiz havanın ve sakinliğin tadını çıkararak Yıldız Parkını terk ettik. Arkadaşımı Ortaköydeki evine uğurladıktan sonra konuştuklarımızın ağırlığı, çocuklarımı özlemenin acısı, sakinliğin verdiği huzuru da alarak yine aynı yollardan evime döndüm.

Belki fazlasıyla basit ama benim için bir çok ilkleri barındıran ve bana göre mutlaka not düşülesi bir gündü :)