1 Ekim 2010 Cuma

UZUN ZAMAN SONRA BİR SES

Ne çok ara verdim ben yine yaa :/

Pek sevgili blogumla aramıza kara kedi mi girdi, soğuk esen rüzgarlar mı değdi, benim tembelliğim tavan mı yaptı bilemeyeceğim :)
Neyse neyse hemen her post'a kendimle savaşarak başlamaktan sıkıldım, zaten kırkyılda bir yazar oldum onu da bu teranelerle doldurmayalım :P
Biz iyiyiz, ufak çaplı gripler dışında sağlıklı da sayılırız, eh az biraz da huzurluyuz, pek çokca mutluyuz şükürler olsun :D
Blogculuğun bana kazandırdığı güzel insanlardan biri, Kelebekgibi Ceyda'm, sıcacık mektubu, birbirinden güzel hediyeleriyle öylesine mutlu etti ki bizi ilk önce ona kocaman bir teşekkür etmem gerek. TEŞEKKÜR EDERİM GÜZEL KUZUM, ALLAHIM İKİ CİHANDA YÜZÜNÜ GÜLDÜRSÜN İNŞALLAH.

Son zamanlardaki en büyük koşturmacamızı, önce oğluşun kaydını adresimizin denk düştüğü 07:20-12:20 saatleri arasında gitmesi gereken okula değil de 08:40-14:40 arası eğitim yapan etütlü okula aldırmak için yaşadık. Her ne kadar dershaneye gidecek ve etüt programından yararlanmayacak olsa da hem giriş-çıkış saatleri hem de eğitim kalitesi sebebiyle bu okul için fazlasıyla ısrarcı oldum. Evet beni fazlasıyla uğraştırdı ama söz konusu eğitim olunca, üzgünüm, korkulmalı benden :)

İkinci koşturmacamızda da kuzenin düğünü içindi. 25-26 eylül günlerini kuaför nöbeti ile düğün-nikah-kına-fotoğrafcı yoğunlu içersinde bitap bir halde geçirdiysem de çok çok güzel ve duygu yoğunluğu içersinde bir yuva daha kuruldu.


Bu arada size anlatmayı unuttuğum bir şey daha var, 12 Ağustos yani paşamın doğum günü Ramazana denk gelince Ramazan ve Bayram'ı ailesiyle geçirmek için Viyanadan gelen dayımız, "Abla iftar'ı Üsküdarda yapalım, sonrasında da Volkan'ın doğumgünü için birşeyler yaparız" dedi.

Biz çocuklar ve annem babamın arabasında, kız kardeşim de eşi ve çocuğuyla erkek kardeşimin arabasında olacak şekilde tam yola çıkmıştık ki, babamın ara sokaklardan birindeki parktan önümüzdeki arabada giden arkadaşlarına el sallamak üzere fırlayan 14-15 yaşlarında bir erkek çocuğuna çarpması ile şok olduk :( Annem şoka girdi, babam onunla ilgilenirken sağ arka koltuktan önce ben indim, 112yi aradım, geç gelebilme ihtimaline karşı oturduğumuz semtte 112'de görevli arkadaşımı arayıp çok acele ambulans yönlendirmesini rica ettim. Etraftan koşup gelen ve yerde yatan çocuğa müdahale etmeye çalışan cahil kalabalığa bu durumda yerde yatan yaralıya sağlık ekiplerinden önce müdahale etmenin, karga tulumba taşımaya kalkmanın zararlı olduğunu anlatmaya çalışırken paralandım, kazayı haber alıp gelen ve daha çocuğunu uzaktan görüp baygınlık geçiren anneyi koşup yere düşmeden tutup komşularına emanet ettim, ailesini bırakıp gitmek istemesede olası linç girişimine karşı babamı gelen ilk ekip otosuna koymaları için polislere teslim ettim vs. derken Allahım düşmanıma bile yaşatmasın diyeceğim dakikalar yaşadık. Yaralanan çocuğun hastaneye, babamın karakola annem ve çocukların eve gönderilmesi ve kaza yeri işlemleri bittikten sonra erkek kardeşimle birlikte hastaneye gittik. Saat 02,30'a kadar tetkikleri süren ve daha sonra taburcu edilen çocuktan aldığımız her güzel haberde binlerce şükür ve dua ile birazcık olsun mutlanıp, en kısa zamanda sağlığına kavuşması için koştururken bir yandan da 58 yaşına kadar 1-2 kez evrak ihtiyaçları dışında doğru düzgün karakol yüzü bile görmemiş babamın sağlığı ve psikolojisi için endişe ediyor, yanında olan eniştemi sık sık arayarak babamdan da haberler almaya çalışıyordum ki 02,50 gibi çocuğun taburcu edileceği haberini aldık. Yüzünde oluşan birkaç yara dışında ciddi bir problem olmadığı kararı ile evinde istirahate gönderildi. 03:00 den sonra başlayan karakol, ifade, çocuk şubede teşhis ve ifadelerden sonra saat 06:30 gibi o kara geceyi sonlandırıp evimize ulaştık. Allahım kimseye yaşatmasın, tekrarından korusun ve Rabbim kimseyi evladıyla imtihan etmesin diye dua ediyoruz aklımıza geldikçe.

Oğluşun doğumgünü böyle kötü bir olayla arada kaynayınca doğumgününü unuttuğumu düşünüp kendince bana kırılan oğluşuma birkaçgün sonra teyzemize iftara giderken yanıma aldığım bu uğurböcüklü pasta ile sürpriz yaptım.

Hem çok şaşırdı hem de mutlu oldu yakışıklı paşam :)

BİR KEZ DAHA İYİKİ DOĞDUN VE İYİKİ BANA EMANETSİN OĞLUM.
SENİ ÇOOOK SEVİYORUM...

ALLAHIM ÖMÜR BOYU MUTLULUK, HUZUR VE SAĞLIKLARINI EKSİK ETMESİN İNŞALLAH...

2 yorum:

Joey Potter dedi ki...

Çok geçmiş olsun Nazancım. İyiki çocuğa bir şey olmamış. Allah sağlıklı uzun ömürler versin evlatlarınla beraber sana ve ailene :)

PAPATYA PRENSES dedi ki...

of arkası yarın gibi olmuş:)
ya ben bunların hepsine zamanında yorum yapmıştım ki:D
neyse sonunda sen de döndün aramıza çok şükür.

e artık yarın da haftasonunu yazarsın dimiiiiiiiii:)