16 Mart 2009 Pazartesi

YAMAÇ PARAŞÜTÜ, LENS, KARINCA VE … 14/11/2008


BRENDA, Yamaç tırmanışı yapmak isteyen genç bir kadındı. Birgün cesaretini toplayarak bir grup tırmanışına katıldı. Tırmanacakları yere vardıklarında neredeyse duvar gibi dik, büyük ve kayalık bir yamaç çıktı karşılarına. Tüm korkularına rağmen, Brenda azimliydi.
Emniyet kemerini taktı , ipi yakaladı ve kayanın dik yüzüne tırmanmaya başladı.
Bir süre tırmandıktan sonra nefes alabileceği bir oyuk buldu. Orada asılı dururken, gruptan yukarıda ipi tutan kişi dalgınlığa düşerek ipi gevşetiverdi. Aniden boşalan ip hızla Brenda’ nın gözüne çarparak lensinin düşmesine neden oldu.
Lens çok küçüktü ve bulunması neredeyse imkansızdı.Yamacın ortasında
bir yerlerde kalmıştı ve artık bulanık görüyordu. Lensi onun için çok önemliydi, ve yukarı tırmanabilse dahi yakınlarda lens alabileceği hiç bir yer yoktu. Hiç hesapta olmayan bu iş Brenda’yı büsbütün üzmüştü. Ümitsizlik içerisindeki Brenda, yeni bir ümitle lensini bulmasına yardım etmesi için Allah’a dua etti.
Yukarıda arkadaşlarından birinin lensi gözünün kenarında bulacağını ümid ederek tırmanmaya devam etti. Yukarı vardığında bir arkadaşı gözünün her yerini incelediyse de lensi bulamadı. Brenda çaresizce yere oturup geri kalanların da tepeye varmasını bekledi.
Boy boy uzanan dağlara bakarken İncil’ deki şu ayeti hatırladı “Allah yeryüzündeki herşeyi gören ve bilendir”. Ve düşünmeye başladı “Allah’ım sen şu anda buradaki tüm dağları görüyorsun. Bu dağlar üzerindeki her bir taşı ve yaprağı bildiğin gibi benim lensimin yerini de biliyorsun. Onu bulmama yardım et.”
Ve sonunda aşağı inme zamanı gelmişti. Patikalardan yürüyerek aşağı indiler. Aşağı indiklerinde yeni bir grup tırmanmak üzere oraya doğru geliyordu. Bir tanesi tırmanmak üzere kayaya doğru yaklaştığında “Aranızda lens kaybeden var mı?” diye bağırdı.
Bu yeterince şaşırtıcıydı. Bir kız Brenda’ nın lensini bulmuştu. Ama bu nasıl olmuştu?
Brenda’ nın sonradan öğrendiğine göre lensi bir karınca taşıyordu ve yavşça kayanın üzerinde haraket eden lens oradan geçen bir kızın dikkatini çekmişti.
……..
Bu olay size Allah hakkında ne anlatıyor?
Yoksa O, en ufak şeyle bile ilgileniyor mu?
Karıncalar onun için önemli mi?
Tabi ki önemli… onları yaratan, yoktan var eden, ve yaşatan O.
Brenda babasının karikatürler çizdiğini anlatmıştı bana. Ve bu hikayeyi babasına anlattığında babası şöyle bir resim çizmişti. Bir karınca ağzıyla lens taşıyordu ve karıncanın üzerindeki baloncukta şöye yazıyordu.
“Rabbim, bu nesneyi neden taşıdığımı bilemiyorum, bunu yiyemem ve bu neredeyse taşıyamayacağım kadar ağır. Ama istediğin sadece bunu taşımamsa, senin için taşıyacağım.”
Eğer Allah bir karıncayla dahi ilgileniyorsa, tabi ki bizlerle de ilgilenecekti. Sanırım Solomon haklıydı. Bir insan bir karıncadan ders alabilir: “Allah’a güvenin.”
Hepimiz genellikle başımız sıkıştığında ya da bir musibete uğradığımızda ya da bize zor gelen bir işi yapmak zorunda kaldığımızda:
“Allah’ ım, benden bu yükü taşımamı neden istiyorsun. Ben bunda bir fayda göremiyorum ve bu benim için çok ağır.” diye serzenişte bulunuruz. Bu olayların bizim başımıza gelmesine bir anlam veremeyiz.
Ama bizi yaratan Allah sonsuz hikmet ve ilim sahibidir ve bunları yapmasında elbette bir maksadı vardır. İtiraz yerine karıncanın
yaptığını yapmak bu gibi durumlarda en doğru seçim olacaktır.
“Evet, nedenini bilmiyor ve anlayamıyorum ama sen bu yükü taşımamı istiyorsan senin için taşıyacağım.”
Diyordu uyarlayan CEMAL KARABEL


Bu aralar tam da bu hikayedeki KARINCA gibiyim. Yaradan Rabbim omuzlarıma bir yük verdi ki anacığımın “anne bir deli tutum, getir kızım / gelmeyiiii, e götür kızım / e gitmeyiiii” dediği türden. Çok zaman sordum kendi kendime “bu mudur cezası, bu mudur bana getirdiği” diye ama en sonunda bu da olabilir daha fazlası da yükümün ağırlığını da, ne kadar süre taşıyacağımı da o’nu veren bilir. Bana düşen ise sadece taşımaktır kararına vardım. LAYIKIYLA TAŞIMAYI NASİP EYLE ALLAH’IM…
YAZININ YORUMLARI

aysegelin
amin ablacım amiin. Bir karınca kadar bile olamıyoruz bazen.

Ayse
Canim benim, ne guzel, dusunduren ve ders almamizi saglayan bir hikayeymis..Rabbim seninde yardimcin olsun…Biliyorsun O(c.c.) bize tasiyabilecegimizden fazlasini vermez, O verdi ise illaki bir hikmeti vardir ve mutlak altindan kalkabilecegiiz bir imtahandir bu….Sabretmeli ve sukretmeliyiz insaallah…

Hiç yorum yok: