19 Nisan 2012 Perşembe

17 ŞUBAT 2012

Bu tarih küçük meleğimin doğum tarihi :)


Dolu dolu 6 yaş olduk bile. Her dakika zaman'a "dur, geçme, büyütme meleklerimi, ben daha onların bebek-çocuk hallerine doyamadım" diyorum ama tabiiki onun beni pek de salladığı yok :) Gözümün önünde, salına salına birer küçük hanım / küçük bey oluveriyorlar hızla.

Oğlum 38numara ayakkabı giyiyor mesela (ben 38 giyiyorum)
Kızım tüm alışveriş boyunca sadece etek ve elbise deniyor :)
Oğlum kıyafet seçimlerinde sadece fikir alıyor

Kızım kendi ismini bakmadan yazabiliyor
Oğlum evimizin anahtarını, cep telefonunu ve cüzdanını almadan evden çıkmıyor
Kızım kendisine de anahtar yaptırmamızı, oyuncak telefonunda ara sıra onu da aramamızı istiyor Oğlum müzik zevkini tamamen kendisi şekillendiriyor
Kızım oyuncak laptopunda bulunan matematik işlemlerini dahi rahatlıkla yapabiliyor
Oğlum elinde liste ve kredi kartım ile eksiksiz alışveriş yapabiliyor
Kızım 3. duasını ezberledi :)
Oğlum mümkün olduğunda akşam ve yatsı namazlarında bana katılıyor
Kızım asla geri kalmıyor :) (Bin şükür)


Bu maddeler böyle uzar gider aslında, belki ara ara güncellerim ama bu yazının konusu başka idi...




Küçük hanım ve en yakın arkadaşu Duru :)


Doğumgününün yaklaştığını fark eden küçükhanım doğumgününü okulda kutlamak istediğini, hello kity'li pasta istediğini, hediyesini mutlaka sürpriz olarak istediğini (ben kendisinin seçmesini tercih ederdim her zaman da), okul sonrası da mutlaka pizza ve dolma istediğini bir bir sıraladı :)

Okulda kutlama konusu kolay, öğretmenimize bir telefonla durum bildirildi, anne gün içinde işinden izin aldı, öğle yemeğinden hemen sonra pasta kesme ve mini bir kutlama için okulda hazır bulundu :)



Pasta kısmı ondan da kolay, güzel ve maharetli Papatya Hanım'a telefon edildi, pastanın Hello Kity'li istendiğini ve mutlaka çilekli olması gerektiği söylendi ve işte sonuç....




Hediye konusu bu aşamanın en zevkli kısmıydı, Küçük hanım'a okulda aldığım yeni ayakkabıların hediyesi olduğunu söylediğimde resmen yüzü düştü, o elbiseyi alırken yanımda olduğunu o nedenle bunun sürpriz bir hediye olamayacağını söyledi :) Yüzünün asılmasına dayanamadım, sürpriz hediyesinin evde olduğunu söyledim :) Ve gördüğünde resmen çığlık attı :))


Akşam yemeği için annaneden sarma rica edildi, eve giderken de pizzalar alındı (biliyorum, alakasız ama küçükhanım'ın en sevdiği iki yemektir kendileri de :) )



Ve böylece bu senede bu özel günü hafızalarımıza not ettik.



Unutmadan not alınması gereken bir minik ayrıntı daha; pastamızla birlikte servis malzemelerini de yanımda götürdüm. Evimde geçen sene piknik sezonundan kalan metal görünümlü plastik çatallarım ve ekolojik kağıt tabaklarım vardı. Hem servis yapan ablamız hem de öğretmenimiz çatalların evde kendi kullandığım çatallar olduğunu düşündükleri için bana "burada çatalımız vardı keşke plastik alsaydınız ya da buradakileri kullansaydık" dediler :) Çatalları ellerine aldıklarında yüz ifadeleri görülmeye değerdi :))


Konuşmamızı duyan Küçük hanım ve arkadaşları da çatallarını inceliyor :)

Ben nereden aldığımı hatırlamıyorum ama siz plastik çatal-kaşık-bıçak ve hatta kadeh gibi birbirinden güzel ve şık ürünü BURADAN bulabilirsiniz. Ben de daha birkaç gün önce sevgili Yasemin'in blogunda gördüm.

2 yorum:

PAPATYA PRENSES dedi ki...

Günler hızla akıp geçiyor inan ki.. Yiğenlerim gözlerimin önünde büyüyor ve ben iyice yaşlandığımı hissediyorum :) sen zaten bana göre nine oldun da neyse:P

Pastanın huysuz cadı tarafından beğenilmesi en güzel şeydi benim için.

Daha nice güzel ve özel günlere inşallah..

KelebekGibi dedi ki...

Her ikisinede maasallah :)
Annesi onlari ne güzel yetistiriyor ;)
Dogumgünüsüde güzel gecmis, hello Kitty standart tutkulari sanirim :P
Insan onlarin gelistiklerini görünce seviniyor, ögreniyorlar, hayata adimlarini atiyorlar :)
Insallah hep birlikte saglikli ve mutlu bir hayat gecirirsiniz.

Sevgiler